بادام حاوی گليکوزيد سيانوژنيک به نام آميگدالين (Amygladin) است. اين گليکوزيد در بادام شيرين به مقدار ناچيز ولی در بادام تلخ در حد سمی و به ميزان يک تا 3.5 درصد حضور دارد و می تواند منشاء مسموميت دامها و يا انسان واقع شود. هيدروليز آميگدالين، ينزالدئيد (enzaldehyde)، جنتوبيوز (Gentobiose) و اسيد سيانيدريک توليد می کند.

ريشه درخت بادام بسيار قوی است. اين درخت می تواند حتی با کمی رطوبت نيز رشد کند. برگهای آن بيضی، باريک، نوک تيز و برنگ سبز می باشد. گلهای آن بسيار زيبا و برنگ صورتی است. در اوائل بهار شکوفه های بادام ظاهر می شود.

بطور کلي دو نوع بادام وجود دارد :

1- بادام شيرين Sweet Almond

2- بادام تلخ Bitter Almond

ميوه درخت بادام بصورت سفت می باشد که قشر خارجی آن سبز رنگ و پوشيده از کرک است که در داخل آن بادام با پوست سخت وجود دارد. در ابتدای تشکيل ميوه پوشش خارجی سبز رنگ و گوشت دار است که پوشيده از کرک است و هنوز بدرستی رشد نکرده که آنرا چغاله بادام Amandon می نامند که دارای خواص مخصوص می باشد.

پس از رسيدن بادام، بتدريج پوشش خارجي سبز رنگ خشک شده و پوست آن نيز سفت و سخت می شود و مغز بادام در داخل آن رشد کرده و آماده استفاده می شود.

مغز بادام بيضی شکل و مسطح بوده که يکطرف آن نوک تيز است. مغز بادام در داخل پوسته نارک قهوه ای رنگی می باشد که مي توان آنرا به کمک آب گرم از آن جدا کرد که مغز بادام سفيدرنگ در داخل آن است.

مغز بادام شيرين و طعم ملايم و خوشمزه ای دارد و بسهولت از بادام تلخ تشخيص داده می شود.

از کليه قسمت های درخت بادام شيرين مانند شکوفه، برگ و ميوه آن استفاده طبی می شود.